Το Δήλεσι Κυπελλούχος Βοιωτίας

Κυπελλούχος Βοιωτίας για το 2010 αναδείχθηκε το Δήλεσι. Στον μεγάλο τελικό που διεξήχθη στο γήπεδο της Ε.Π.Σ.Β κέρδισε με γκολ του Γούλα 1-0 τον Παναλίαρτο και κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία του το κύπελλο Βοιωτίας ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι και για την φιναλίστ ομάδα της Αλιάρτου ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της που δήλωσε συμμετοχή σε έναν τελικό.
Το σημαντικότερο στοιχείο του τελικού ήταν ότι στο γήπεδο υπήρξε αθρόα προσέλευση των φιλάθλων και των δυο ομάδων καθώς επίσης και πολλών επωνύμων και μη παραγόντων και φιλάθλων απ’ όλη τη Βοιωτία. Περίπου πάνω από 700 άτομα παρακολούθησαν τον τελικό ενώ οι οπαδοί και των δυο ομάδων μέσα σε αθλητικά πλαίσια δημιούργησαν μια πολύ καλή ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα.
Και κοντά σε όλα αυτά οι δυο ομάδες προσέφεραν καλό θέαμα πιστοποιώντας την πολύ καλή τους παρουσία στα πρωταθλήματα που αγωνίζονται.
Όσο για το κύπελλο, κάποια ομάδα έπρεπε να το κατακτήσει. Δίκαια το κατέκτησε το Δήλεσι αλλά και ο Παναλίαρτος στάθηκε αντάξιος αντίπαλος μέσα στο γήπεδο. Απλά η πλάστιγγα έγειρε με το μέρος του κυπελλούχου χάρις στην εμπειρία και την διαφορά κατηγορίας…

Η ΚΡΙΤΙΚΗ
Και οι δυο φιναλίστ παρουσιάστηκαν ισάξιοι στον αγωνιστικό χώρο. Έπαιξαν πολύ καλό ποδόσφαιρο χωρίς σκοπιμότητες ενώ δημιούργησαν ειδικά στο α’ μέρος και τις προϋποθέσεις για να δούμε έναν τελικό με περισσότερα γκολ. Αρκετές οι ευκαιρίες, τρία δοκάρια και συνεχές ανεβοκατέβασμα της μπάλας με εκατέρωθεν επιθέσεις που κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης. Σε αρκετές στιγμές του αγώνα θα μπορούσε κανείς να πει ότι διεξαγόταν ένα ντέρμπι Δ’ Εθνικής.
Το Δήλεσι απλά πήρε το κύπελλο κερδίζοντας στα σημεία τον αντίπαλό της. Ευτύχησε να πετύχει ένα γρήγορο γκολ, απέφυγε από τύχη την ισοφάριση και από κει και πέρα ειδικά στο β’ μέρος με την εμπειρία κατόρθωσε να διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο το 1-0 του α’ ημιχρόνου ενώ προσπάθησε με αντεπιθέσεις να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα δεύτερο γκολ χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει αφού το μυαλό ήταν περισσότερο στο να κρατήσει και να σηκώσει το κύπελλο. Βέβαια για να διαχειριστείς κάτι πρέπει να έχει και τους ανάλογους παίκτες. Και το Δήλεσι τους είχε δείχνοντας ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η φετινή του παρουσία στο πρωτάθλημα της Δ’ Εθνικής. Κοντρολαρισμένη ομάδα, με παίκτες που ήξεραν τι ήθελαν και τι ζητούσαν μέσα στο γήπεδο και με μια αξιόλογη ηρεμία στο παιχνίδι. Και δύναμη οπότε χρειαζόταν. Τέτοια διαχείριση του παιχνιδιού ειδικά στο β’ μέρος δεν συναντάς ούτε από επαγγελματικές ομάδες.
Για τον Παναλίαρτο σίγουρα η απουσία του Αχιλλέα Κατσογιάννη ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή αφού φαινόταν καθαρά ότι είχαν αλλάξει οι ισορροπίες μέσα στην ομάδα. Παρ’ όλα αυτά πολέμησε μέχρι το τέλος για την ισοφάριση ενώ χάρις στην ποιότητα αρκετών παικτών του έκανε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο παρ’ ότι βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ. Σε αυτό το διάστημα στάθηκε και άτυχος αφού δυο φορές η μπάλα δεν τους έκανε το χατίρι σταματώντας στα δοκάρια του Τσίμα.
Στην επανάληψη διέκρινες την αγωνιστικότητα και το πάθος για να φθάσουν στη… βρύση αλλά όλα προσπαθούσαν να γίνουν βιαστικά, δικαίως γιατί ο χρόνος πέρναγε, ήταν όμως αρνητικός παράγοντας αφού η αντίπαλη άμυνα ήταν καλά οργανωμένη. Έτσι από την ομάδα της Αλιάρτου ειδικά στο β’ μέρος έλειψε η καθαρή τελική προσπάθεια που θα μπορούσε να φέρει κάτι το διαφορετικό. Παρ’ όλα αυτά δεν ήταν κατώτερη του αντιπάλου της. Έχασε το κύπελλο καθαρά από έλλειψη εμπειρίας αλλά ίσως και ατυχίας στο α’ ημίχρονο.

Ο ΑΓΩΝΑΣ
Το Δήλεσι φάνηκε να μπαίνει πιο δυνατά στο παιχνίδι και πριν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό έχασε μεγάλη ευκαιρία αλλά το σουτ του Νάσιου σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Πρεβύζη. Και στο 6* ο Γεωργίου σε πολύ πλεονεκτική θέση έκανε το σουτ αλλά την τελευταία στιγμή ο Παπαγεωργίου τον κόντραρε και άλλαξε την πορεία της μπάλας.
Ο Παναλίαρτος στην πρώτη του οργανωμένη επίθεση έχασε την ευκαιρία για ισοφάριση αλλά ο Τσίμας απέκρουσε εκπληκτικά τη μπάλα σε κόρνερ στο δυνατό σουτ του Όλνταση.
Σε μια ανύποπτη φάση το Δήλεσι άνοιξε το σκορ. Ο Γούλας χωρίς πίεση και με ατομική προσπάθεια έστειλε τη μπάλα με σουτ στα δίχτυα του Πρεβύζη κάνοντας έτσι το 1-0 που έμελλε να ήταν και το «χρυσό» γκολ.
Η ομάδα της Αλιάρτου ανέβαζε σταδιακά την απόδοσή της πιέζοντας για την ισοφάριση. Κι ήρθαν οι δυο μεγάλες άτυχες στιγμές. Στο 23* ο Μίχας με σουτ έστειλε τη μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι. Και στο 44* η μπάλα από το σουτ του Καφετζόπουλου φαινόταν πως κατευθυνόταν στα δίχτυα αλλά ο Τσίμας δείχνοντας τη μεγάλη του κλάση την άγγιξε με τα ακροδάχτυλα της άλλαξε πορεία κτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι και κατέληξε κόρνερ.
Στην επανάληψη μπορεί να μην δημιουργήθηκαν οι μεγάλες φάσεις μπροστά και στις δυο εστίες ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παίχθηκε και καλό ποδόσφαιρο. Δεν είχε βέβαια τον ρυθμό του α’ ημιχρόνου αλλά είχε πάθος, δύναμη και αγωνιστικότητα και από τις δυο ομάδες. Το Δήλεσι είχε περισσότερη ηρεμία στο παιχνίδι του προσπαθώντας να κρατήσει το υπέρ του σκορ αλλά δεν ήταν και λίγες οι φορές που είχε τις ξαφνικές και επικίνδυνες αντεπιθέσεις.
Από την άλλη πλευρά ο Παναλίαρτος προσπαθούσε βιαστικά και απεγνωσμένα να φτάσει στην ισοφάριση αλλά του έλειπε η καθαρή σκέψη και η τελική προσπάθεια.
Κάπως έτσι κύλησε το β’ μέρος με τρεις αξιόλογες φάσεις. Στο 47* ο Όλντασης από καλή θέση έκανε βιαστικό σουτ και η μπάλα πέρασε απελπιστικά άουτ. Στο 56* σε σέντρα του Κωτσαλά ο Μπαλτζής από πολύ κοντά έστειλε τη μπάλα άουτ και στο 70* σε σέντρα πάλι του Κωτσαλά ο Γούλας έπιασε την κεφαλιά αλλά έστειλε τη μπάλα και αυτός άουτ.

ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ
Η ροή και η εξέλιξη της συνάντησης μας δίνει το δικαίωμα να πούμε ότι δεν υπάρχουν υστερήσαντες και στις δυο ομάδες. Όσοι αγωνίστηκαν έδωσαν και το κάτι παραπάνω.
Από το Δήλεσι ιδιαίτερη μνεία πάντως μπορούμε να κάνουμε για τον Κωτσαλά και Γεωργίου(οι κινητήριοι μοχλοί, τα μυαλά της ομάδας), τον Τσίμα (έδειξε την κλάση όταν χρειάστηκε) τον Παπαδόπουλο (αμυντικός ογκόλιθος) και τους επικίνδυνους Γούλα και Μπαλτζή (δυο παίκτες που ίσως αδικούνται στην κατηγορία).
Από τον Παναλίαρτο ιδιαίτερη μνεία στον Μελέτη Μπουζίκα (με οργανωτικά καθήκοντα), στους Καφετζόπουλο και Μίχα (προσπάθησαν να αναπληρώσουν πολλές φορές το κενό του φορ και ατύχησαν στα δοκάρια) καθώς επίσης και στον Παπαγεωργίου που όσο αγωνίστηκε (τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε) φάνταζε ως ένας έμπειρος αμυντικός.

Η ΔΙΑΤΗΣΙΑ
Ο διαιτητής Χρήστος Θάνος βοηθούμενος και από την εξέλιξη του αγώνα έβγαλε χωρίς προβλήματα τον τελικό. Πολύ καλά στάθηκαν και οι βοηθοί Κατρισιώσης, Πούλος.

ΟΙ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ
ΔΗΛΕΣΙ: Τσίμας, Γκανάς, Γούλας, Παπαδόπουλος, Λεονταρίτης, Συμεωνίδης (60* Λιάγκας), Γεωργίου, Κωτσαλάς (90+ Γιώτης), Νάσιος, Μπαλτζής, Γκίνης (89* Σιδέρης).

ΠΑΝΑΛΙΑΡΤΟΣ: Πρεβύζης, Βλάχος, Παπαγεωργίου (65* λ.τ. Τοσούνης), Καφετζόπουλος, Μίχας (86* Γκίκας), Όλντασης, Πανουργιάς, Μπουζίκας Δ. (83* Μάγκας), Ζάγκας, Μπουζίκας Μ., Ζυγογιάννης.